Ik waag me ook aan een vertaling (met summier commentaar) van The Waste Land. Een inferno van door elkaar pratende stemmen. Aandoenlijk, Eliots worsteling om met een vracht nutteloze kennis van de klassieken de wereld te begrijpen. Zijn wanhoop. Vergelijk dat met de zelfverzekerdheid waarmee Ezra Pound te gronde ging!
Door naar De woestenij
Terug naar de Hoofdpagina